Sezon wakacyjny czas zacząć! Pogoda zachęca do zmiany otoczenia. Plaża, słońce, szum morza… A może w tym roku spróbować windsurfing’u, flyboarding’u, snorkeling’u? Może wypożyczyć kampera i wybierać się w podróż po fiordach albo skorzystać z oferty last minute?
Opcji jest mnóstwo! Realizacja każdej z nich wiąże się z koniecznością zawarcia co najmniej kilku umów: na usługi turystyczne, przewozowej, ubezpieczeniowej, najmu pokoju hotelowego, czy sprzętu wodnego. Wakacyjna atmosfera nie sprzyja natomiast świadomemu zawieraniu umów.
Organizacja wakacji wcale nie musi być jednak skomplikowana, ani długotrwała.
Podpowiem Wam, na co zwrócić uwagę przy planowaniu urlopu. Zachęcam do lektury.
Krok 1. Wybór celu podróży.
Zgodnie z danymi UNWTO World Tourism Barometer turystyka międzynarodowa kwitnie. Organizacja wskazuje, że międzynarodowe przyjazdy turystów na całym świcie wzrosły o 6% w 2018 roku, osiągając wynik 1.4 mln 2 lata przed prognozą UNWTO[1].
Czym kierujemy się przy wyborze celu podróży? Jednymi z ważniejszych czynników są bezpieczeństwo, cena, atrakcje, rozpoznawalność miejsca. Nie bez znaczenia powinny być także warunki wjazdu do danego kraju, sytuacja polityczna tam panująca oraz lokalne przepisy. Ministerstwo Spraw Zagranicznych na swojej stronie internetowej: https://www.gov.pl/web/dyplomacja zamieściło podstawowe informacje dla osób podróżujących, obejmujące aktualności na temat bezpieczeństwa w danym kraju, obowiązków wizowych i innych warunków wjazdu i pobytu, a także przepisów i obyczajów obowiązujących w poszczególnych państwach.
Zapoznanie się z tymi informacjami ułatwi nam wybór kierunku podróży.
Krok 2. Urlop wypoczynkowy.
Coroczna, ciągła i odpłatna przerwa w świadczeniu pracy, przysługująca pracownikowi. Prawo do urlopu to jedno z podstawowych praw, przewidziane w Konstytucji RP, zaliczane do praw człowieka. Prawo, którego pracownik nie może się zrzec. Dlaczego jest tak istotne? Bo poprawia naszą zdolność do pracy, zarówno w aspekcie fizycznym jak i psychicznym.
Wymiar urlopu zależy od stażu pracy i wynosi 20 dni – jeśli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat i 26 dni – jeśli pracownik jest zatrudniony 10 lat lub więcej. Do stażu pracy zalicza się odpowiedni okres w zależności od ukończonej szkoły, np.: 8 lat jeśli ukończyłeś szkołę wyższą. Przy niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się go proporcjonalnie. Jeśli podejmujesz pracę po raz pierwszy to prawo do urlopu uzyskasz z upływem każdego miesiąca (w wymiarze 1/12 wymiaru przysługującego po przepracowaniu roku), a w każdym następnym roku kalendarzowym nabędziesz prawo do kolejnych urlopów.
Pracodawca ma obowiązek udzielenia pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo. Jest to niezależne od przejawianej w tym zakresie chęci skorzystania z urlopu przez pracownika. Pracodawca od oznaczonego jako początek urlopu dnia może nie dopuszczać pracownika do pracy.
W celu wykonania ciążącego na pracodawcy obowiązku powinien on ustalić przewidywane terminy nabycia prawa do urlopów przez pracowników i zaplanować terminy ich wykorzystania. Samo złożenie wniosku o urlop nie uprawnia nas do jego rozpoczęcia w zawnioskowanym terminie i nie usprawiedliwia naszej nieobecności w pracy. Takie zachowanie może nawet doprowadzić do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia, tj. w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeks pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1998 r., sygn. akt:I PKN 99/98, LexisNexis nr 334368, OSNAPiUS 1999, nr 10, poz. 331). Dlaczego? Bo pracownik sam sobie nie udziela urlopu. Wymagane jest uzgodnienie jego terminu i wymiaru z pracodawcą. To on podejmuje ostateczną decyzję o jego udzieleniu.
Ciąg dalszy nastąpi…
W następnym artykule opiszę, co dzieje się w przypadku, gdy niemożliwe stało się rozpoczęcie urlopu w ustalonym terminie i odpowiem na pytanie, czy pracodawca może odwołać pracownika z urlopu.
[1] http://www2.unwto.org/publication/unwto-world-tourism-barometer-and-statistical-annex-january-2019